ภาคผนวก 2 ข้อมูลทางกฎหมายเมื่อเผชิญหน้ากับตำรวจ

การพูดคุย

เมื่อตำรวจจะทำการไต่สวน โดยที่ไม่มีหลักฐานเพียงพอที่จะกักหรือจับกุมเรา พวกเขาก็จะพยายามทำให้เราพูดคุยกับเขา หรือขอความยินยอมจากเราให้ตรวจค้น พวกเขาอาจเรียกการนี้ว่า “การเผชิญหน้าแบบไม่เป็นทางการ” หรือ “การสนทนากันแบบมิตรภาพ” หรืออื่นๆ ถ้าเราให้ความร่วมมือ ก็เป็นไปได้ที่เราอาจจะเผลอให้ข้อเท็จจริงบางอย่างที่จะใช้จับกุมเราได้ ดังนั้น เราควรปฏิเสธคำขอของพวกเขา แม้ว่าคำขอของพวกเขาจะฟังดูเหมือนคำสั่งก็ตาม จงปฏิเสธด้วยวาจา ไม่ใช่แค่สั่นศีรษะเท่านั้น

การกักตัว

ตำรวจจะกักตัวเราได้ ก็ต่อเมื่อพวกเขามีเหตุอันควรสงสัยว่ากระทำความผิด ว่าคุณเกี่ยวข้องกับอาชญา กรรม ที่ว่าเหตุอันควรสงสัยว่ากระทำความผิดนั้น ต้องเป็นอะไรที่มากกว่าการเดาสุ่มเฉยๆ ตำรวจต้องบอกเป็นวาจาได้ว่าเหตุอันควรสงสัยว่ากระทำความผิดนั้นคืออะไร จึงเรียกว่าความสงสัยที่ระบุได้ เช่น ถ้าตำรวจเรียกคนคนหนึ่งให้หยุด แล้วบอกว่า “นายคนนี้ดูเหมือนกับจะไปทำอะไรสักอย่าง” แค่นี้ไม่เพียงพอ  แต่ต้องระบุรายละเอียดมากกว่านี้ เช่น “เขาเฝ้ามองหน้าต่างร้านขายทอง แล้วเดินหายไป แล้วก็กลับมาจ้องที่ร้านอีก และเขาก็ไม่ใช่คนแถวนี้ เขาดูตื่นเต้นและกระวนกระวาย เลยคิดว่าเขาน่าจะวางแผนปล้น” 

ขอให้ตำรวจอธิบายว่าทำไมคุณจึงถูกกักตัว และจำคำตอบไว้ ตำรวจอาจจะไม่สามารถระบุเหตุอันควรสงสัยว่ากระทำความผิดได้ และข้อเท็จจริงนี้จะทำให้คุณชนะคดีในภายหลังได้ อย่าบอกตำรวจว่าพวกเขาไม่มีเหตุอันควรสงสัยว่ากระทำความผิดเพราะเท่ากับเป็นการเตือนให้พวกเขาแต่งเรื่องขึ้นมา

การกักตัวจะทำได้ในระยะเวลาสั้นๆ และต้องไม่โยกย้ายที่ เช่นให้ไปยังสถานที่ใกล้ๆ แม้ว่าการกักตัวจะไม่ร้ายแรงเท่าการจับกุม แต่ก็หมายความว่าคุณสูญเสียอิสรภาพและอาจจะถูกค้นตัวได้

ในระหว่างถูกกักตัว ตำรวจสามารถแตะตัวคุณผ่านเสื้อผ้าด้านนอกได้ และค้นกระเป๋าว่ามีปืนหรือมีดหรือไม่ การค้นตัวในระหว่างกักตัวมีเพียงเพื่อดูว่ามีอาวุธจะทำร้ายตำรวจหรือไม่เท่านั้น เช่นถ้าตำรวจแตะตัวคุณและไม่พบอะไรที่จะกลายเป็นอาวุธ พวกเขาก็ไม่อาจตรวจดูสิ่งของในกระเป๋าเสื้อหรือกางเกงของคุณได้

การจับกุม

เมื่อตำรวจมี “มูลเหตุ” ที่น่าจะเชื่อได้ว่าคุณเกี่ยวข้องกับอาชญากรรม พวกเขาจะจับกุมคุณ พวกเขาไม่จำเป็นต้องมีหมายจับถ้าพวกเขามีมูลเหตุที่น่าจะเชื่อ มูลเหตุนี้หนักแน่นมากกว่าเหตุอันควรสงสัยว่ากระทำความผิด แต่หนักแน่นน้อยกว่าระดับหลักฐานที่จะตัดสินคุณได้ในการไต่สวนคดี และมูลเหตุที่น่าเชื่อได้นี้ก็ต่างกันไปตามข้อเท็จจริงของแต่ละกรณี เช่น ตำรวจได้รับโทรศัพท์จากเจ้าของร้านค้าว่ามีคนมาพ่นสเปรย์กราฟฟิตติที่ร้านของเขา ตำรวจไปยังที่เกิดเหตุ และเห็นคุณวิ่งหนีห่างจากที่นั่นสักหนึ่งช่วงตึก และมีกระป๋องสีสเปรย์ในมือ ภายไต้สถานการณ์เช่นนี้ตำรวจมี “มูลเหตุที่น่าจะเชื่อได้” ที่จะจับกุมคุณ

การกักตัวอาจจะเปลี่ยนเป็นการจับกุมได้ง่ายๆ การแตะต้องตัวตำรวจในระหว่างที่ถูกกักตัว อาจจะเพียงพอให้คุณถูกจับข้อหาทำร้ายร่างกายเจ้าหน้าที่ที่รักษาความสงบเรียบร้อยได้ ถ้าตำรวจพบอาวุธหรือยาเสพติด ก็จะกลายเป็นเหตุให้ถูกจับกุมได้ เช่นตำรวจอาจกักตัวคุณไว้สอบถาม แต่พบมีดในขณะที่ค้นตัวคุณ หรือตำรวจกักตัวคุณไว้และเขียนใบสั่ง แล้วบังเอิญเห็นกระป๋องเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในรถของคุณ ขณะที่จับกุมคุณ ตำรวจสามารถแตะผิวหนังคุณได้ และค้นกระเป๋าหรือรถได้ แต่ตำรวจที่ตรวจค้นต้องเป็นเพศเดียวกับคุณ

คำเตือนของมิแรนด้า

ถ้าตำรวจไม่แจ้งสิทธิของคุณให้คุณทราบ ไม่ได้หมายความว่าคุณจะต้องถอย ตำรวจจำเป็นต้องแจ้งสิทธิของคุณ เมื่อคุณถูกจับกุมและพวกเขาต้องการถามคำถามคุณ

ถ้าตำรวจถามคำถามคุณโดยไม่จำกุม พวกเขาก็ไม่จำเป็นต้องแจ้งสิทธิ และถ้อยคำของคุณก็จะถูกยกมาต่อสู้กับคุณ สำคัญยิ่งกว่านั้นก็คือถ้าตำรวจจับคุณแต่ไม่สอบถาม พวกเขาก็ไม่ต้องแจ้งสิทธิของคุณ แต่ถ้าคุณไปพูดอะไรกับพวกเขา ถ้อยคำของคุณก็จะถูกยกมาต่อสู้กับคุณเช่นกัน

ถ้าคุณถูกจับ และรู้ตัวว่าเผลอตอบคำถามไป ก็อย่าตกใจ พอนึกขึ้นได้ว่าคุณควรจะเงียบไว้ ก็ให้ท่องคาถาออกมาว่า “ฉันจะไม่พูดอะไร ฉันต้องการพบทนาย” คุณตอบคำถามไปบ้างไม่ได้แปลว่าคุณต้องตอบคำถามทั้งหมด การหยุดไม่ได้ทำร้ายคุณ มีแต่จะช่วย

สิ่งที่ตำรวจอาจจะทำเพื่อให้คุณพูด

มีวิธีมากมายที่ตำรวจจะหลอกให้คุณพูด จะปลอดภัยที่สุดถ้าคุณท่องคาถา “ฉันจะไม่พูดอะไร ฉันต้องการพบทนาย” ต่อไปนี้เป็นคำที่ตำรวจพูดบ่อยๆ เพื่อหลอกให้คุณพูด

• “คุณไม่ใช่ผู้ต้องสงสัย เราแค่มาสอบสวนเท่านั้น ช่วยบอกหน่อยได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วคุณก็ไปได้”
• “ถ้าคุณไม่ตอบคำถามของผม ผมไม่มีทางเลือกนอกจากจับคุณเข้าคุก”
• “เพื่อนๆ ของคุณให้ความร่วมมือแล้ว และเราปล่อยพวกเขากลับบ้านไปแล้ว เหลือคุณอยู่คนเดียว คุณอยากเข้าคุกไหม”
• “ถ้าคุณไม่ตอบ คุณจะถูกแจ้งข้อหาขัดขืนการจับกุม”

• แนวตำรวจดี–ตำรวจเลว อย่าหลงไปว่ามี “ตำรวจดี” เพียงแค่ว่าตำรวจคนนั้นเป็นเชื้อชาติหรือเพศเดียวกับคุณ
• แนวแรทแจ็กเก็ต อย่าเชื่อเมื่อตำรวจยืนยันว่าเพื่อนคุณขายคุณแล้ว อย่ายอมพวกเขา ตำรวจมักจะบอกกับเพื่อนของคุณเหมือนกันว่าคุณขายเพื่อนแล้ว โดยหวังว่าพวกคุณจะขายกันและกัน
• แนวจอร์จวอชิงตันตำรวจจะอ้างว่าพวกเขามีพยานหลักฐานพอที่จะฟ้องคดีกับคุณ และเดิมพันที่ดีที่สุดของคุณก็คือจงแสดง “ความรับผิดชอบ” ด้วยการสารภาพมาทันที พวกเขาบอกว่าถ้าสารภาพ ศาลอาจะยอมผ่อนปรนให้คุณ ถ้าตำรวจพูดอย่างนี้ และว่าพวกเขามีหลักฐานพอจะฟ้องคุณ จริงๆ แล้วพวกเขาหมายความว่า “เรายังไม่มีหลักฐานพอหรอก เราถึงต้องการให้คุณสารภาพยังไงล่ะ”

ถ้าคุณถูกจับพร้อมกับเพื่อนๆ ก็ตกลงกันว่าไม่มีใครให้ถ้อยคำกับตำรวจจนกว่าที่ทุกคนจะได้พูดกับทนาย และตัดสินใจอย่างเยือกเย็นว่าจะทำอะไร จงระวังอาการหวาดกลัวที่จะเกิดขึ้นได้เมื่อทุกคนถูกจับแยกกัน 

จงระวังตัวเป็นพิเศษถ้าในระหว่างคุมขัง มีเจ้าหน้าที่ (หรือคนแปลกหน้าที่อ้างว่าเป็นทนาย) มาหา และบอกว่าคนอื่นๆ ทุกคนได้ยินยอมรับข้อตกลงบางอย่าง หรือออกจากคุกไปแล้ว ขอให้เรียกร้องจะพบทนายที่คุณไว้ใจ หรือใครที่คุณไว้ใจเพื่อจะตรวจสอบข้อมูล

เมื่ออยู่ในคุก อย่าคุยกับเพื่อร่วมห้องขังถึงสิ่งที่เกิดขึ้นกับคุณ ใครอยู่กับคุณ หรือใครที่คุณรู้จัก ให้คุยแต่หัวข้อที่ปลอดภัยเช่นภาพยนตร์ ดนตรี กีฬา เป็นต้น

เหนือสิ่งอื่นใด อย่าขอคำแนะนำด้านกฎหมาย และอย่ายอมรับคำแนะนำด้านกฎหมายจากตำรวจคนที่เรียกคุณให้หยุด พวกเขาไม่ได้อยู่ที่ที่ประท้วงนั่นเพื่อเป็นที่ปรึกษาให้คุณ จำไว้ว่าพวกเขาถูกฝึกมาให้ทำให้คุณรู้สึกคลายใจ ทำให้คุณไว้ใจ แต่งานจริงๆ ของพวกเขาก็คือการค้นหา การจับคุม และการลงโทษผู้ต้องสงสัย และผู้ต้องสงสัยที่ว่านั้นก็คือคุณ

การตรวจค้นและหมาย

ถ้าตำรวจมาที่บ้านคุณพร้อมด้วยหมายจับ ให้ออกมานอกบ้านและปิดบ้าน ตำรวจสามารถค้นห้องไหนก็ได้ที่คุณเดินเข้าไป ดังนั้นจงอย่างเดินกลับเข้าบ้านไปหยิบกระเป๋าสตางค์หรือเข้าห้องน้ำ ถ้าพวกเขามีหมายจับมาจริงๆ การซ่อนตัวในบ้านไม่มีประโยชน์อะไร เพราะถ้าพวกเขาเชื่อว่าคุณอยู่ข้างในก็ใช้กำลังบุกเข้ามาได้ ดังนั้นคุณออกไปดีกว่าจะปล่อยให้พวกเขาเข้ามาค้นตัวคุณข้างใน

ถ้าตำรวจขอเข้าตรวจค้นบ้านของคุณโดยไม่มีหมายค้น ก็อย่ายินยอม อย่าปล่อยให้พวกเขาเข้ามา ให้ยืนขวางประตูไว้และบอกปฏิเสธว่าไม่ยินยอม

ตำรวจมักจะบอกคุณว่าพวกเขาไม่จำเป็นต้องมีหมายค้น จึงปลอดภัยที่สุดที่จะท่องว่า “ฉันไม่ยินยอมให้ตรวจค้น” ประโยคนี้ไม่ทำอันตรายคุณ และจะช่วยคุณในศาลถ้าตำรวจทำผิดพลาดหรือพูดโกหก ถ้าตำรวจบอกว่าจะอย่างไรก็จะค้น ก็ท่องคาถานั้นด้วยเช่นกัน ถ้าตำรวจบอกว่ามีหมายค้น ก็ขอมาอ่านดูว่ามีการลงลายมือชื่อหรือไม่ ที่อยู่ถูกต้องหรือไม่ และวันที่ควรเป็นวันที่ใกล้ๆ (ไม่เกินสองสามสัปดาห์) ถ้าคุณพบข้อผิดพลาดในหมายค้น และตำรวจขอเข้าไป ก็ปฏิเสธอย่างเดียว ตำรวจอาจจะขู่ว่าจะทลายบ้านคุณลงไปเลยถ้าพวกเขาต้องกลับมาอีกครั้งพร้อมกับหมายใบใหม่ แต่การค้นก็จะเป็นการกระทำที่เป็นโทษอยู่ดี ต่อให้คุณยอมให้พวกเขาเข้ามา ไม่ว่าตำรวจจะมีหมายค้นที่ดูจะสมบูรณ์แบบในสายตาคุณ แต่ก็ยังคงเป็นการดีที่จะท่องว่า “ฉันไม่ยินยอมให้ตรวจค้น” เพราะว่าเป็นไปได้ที่จะมีข้อผิดพลาดที่แอบซ่อนอยู่ในหมายค้นดังกล่าวที่ทนายของคุณอาจจะค้นพบในภายหลัง

อย่าใช้กำลังขัดขวางตำรวจเมื่อคุณพูดว่าไม่ยินยอม เพราะคุณอาจจะเจ็บตัวและถูกแจ้งข้อหาขัดขวางหรือทำร้ายเจ้าพนักงาน ถ้าตำรวจยืนยันจะเข้ามาเมื่อคุณกล่าวว่าไม่ยินยอม ก็จงยืนหลบไป ให้พวกเขาเข้ามา และกล่าวเตือนอีกครั้งหนึ่งว่าคุณไม่ยินยอม

การกล่าวว่า “ฉันไม่ยินยอมให้ตรวจค้น” ดูจะเป็นทางการไปสักหน่อย แต่ก็จะช่วยป้องกันไม่ให้ตำรวจเอาไปอ้างได้ว่าพวกเขาได้รับอนุญาตจากคุณ มีหลายคดีที่ต้องแพ้ไปเพราะผู้ต้องสงสัยสุภาพเกินไปหรือกลัวที่จะปฏิเสธให้ชัดแจ้ง เช่น ถ้าพูดว่า “ฉันว่าคุณไม่ควรค้น” อาจจะถูกตีความว่าคุณยอมให้พวกเขาเข้าไปอย่างไม่ค่อยเต็มใจ