บทที่ 1 ยกปฏิบัติการขึ้นไปอีกขั้น
ในการเข้าร่วมชุมนุมหรือเข้าร่วมปฏิบัติการแต่ละครั้งเปิดโอกาสให้เราได้ใช้ชีวิตช่วงสั้นๆ ในโลกอุดมคติที่เราต่างวาดฝันไว้ ท่ามกลางบรรยากาศที่เป็นประชาธิปไตย เราแบ่งงานกัน ช่วยกันแก้ปัญหา ดูแลกันและกัน แบ่งปันและเรียนรู้ทักษะต่างๆ ช่วงเวลาชุมนุมไม่กี่วันนั้นนับเป็นช่วงที่เราจะได้ใช้ชีวิตร่วมกับคนอื่นๆ มากหน้าหลายตาที่เราไม่รู้จักมาก่อน นอกเหนือจากคนในชุมชนหรือเพื่อนพ้องเรา
บทที่ 2 เตรียมพร้อม! ข้อควรรู้เพื่อเข้าร่วมชุมนุมอย่างมีประสิทธิภาพ
การไปเข้าร่วมปฏิบัติการบนท้องถนนหรือการชุมนุมมวลชนแต่ละครั้งต้องใช้พลังงานมหาศาล ดังนั้นเมื่อเราไปถึงที่นั่นจะต้องมั่นใจว่าการไปเข้าร่วมของเราต้องได้ผล เราไม่ได้เดินทางมาตั้งไกลเพื่อที่จะ “ไปดูซะหน่อย” แต่เราเข้าร่วมก็เพื่อหนุนเสริมปฏิบัติการ เรายังทำหลายสิ่งหลายอย่างได้อีกมาก
บทที่ 3 การเป็นกลุ่มเครือสหาย และใช้ชีวิตในโลกที่คุณอยากเห็น
กลุ่มเครือสหายประกอบด้วยคนที่คิดคล้ายๆ กันหรือมีใจจะทำบางสิ่งบางอย่างมารวมตัวกัน ถ้าคุณเป็นส่วนหนึ่งของชุมชนนักกิจกรรม กลุ่มเครือสหายอาจจะตั้งขึ้นมาโดยคนที่สนใจจะทำงานในประเด็นใดประเด็นหนึ่งมารวมตัวกันและพูดคุยกัน เครือสหายจะกำหนดเป้าหมาย โครงสร้างและวัฒนธรรมกลุ่มของตนเอง
บทที่ 4 ปฏิบัติการสร้างความรู้
ขณะเตรียมจะเดินทางไปยังสถานที่ห่างไกลเพื่อประท้วง คุณจะพบคำถามมากมายอย่างแน่นอน ทำไมจะต้องเสียเวลาไปประท้วงด้วยล่ะ คุณประท้วงอะไร ทำไมถึงไม่ดีล่ะ คุณอาจรับมือกับคำถามเหล่านี้ทีละคำถาม หรือกลุ่มเครือสหายของคุณอาจจะจัดปฏิบัติการสร้างความรู้ขึ้นมาเองก็ได้
บทที่ 5 การเข้าหามวลชน
คนที่เกี่ยวข้องหรือมีความห่วงใยประเด็นหนึ่งๆ มีความรับผิดชอบที่จะทำหน้าที่อย่างขันแข็งในการเข้าหามวลชนในชุมชนและให้การศึกษา คณะกรรมการศิลปะและงานเขียนควรทำแผ่นพับที่พูดถึงประเด็น พูดถึงการที่จะเดินทางไปร่วมปฏิบัติการมวลชน
บทที่ 6 งานจัดการเกี่ยวกับการเดินทาง
มีเรื่องให้คิดตัดสินใจมากมายก่อนจะเริ่มต้นออกเดินทางไปยังสถานที่ปฏิบัติการ เมื่อคุณอยู่ในที่ปฏิบัติการ ระดับความเครียดก็สูงมากอยู่แล้ว แต่ถ้าคุณเอาใจใส่กับเรื่องต่างๆ ต่อไปนี้ก่อนที่คุณจะจากบ้านจากเมือง คุณจะพบว่าตัวเองสามารถจดจ่ออยู่แต่เรื่องที่ว่าคุณมาร่วมปฏิบัติการนี้ทำไม
บทที่ 7 กฎหมาย
ข้อมูลด้านกฎหมายและการรักษาความสงบเรียบร้อยของเจ้าหน้าที่ตำรวจ
บทที่ 8 สื่อมวลชน
บ่อยครั้งที่ดูเหมือนว่าไม่ว่าเราจะทำอะไร สื่อมวลชนกระแสหลักก็ไม่ให้ความสำคัญกับนักกิจกรรมของเรา และเมินเฉยต่อความห่วงใยเรื่องประชาธิปไตยแท้จริงและกระบวนการประชาธิปไตย บางครั้งสื่อมวลชน “ทางเลือก” ก็ไม่ให้พื้นที่และความเอาใจใส่แก่เราอย่างที่เราคาดหวังจากพวกเขา ทำให้นักกิจกรรมหลายคนสงสัยว่าสื่อมวลชนนั้นคุ้มค่าความพยายามของเราหรือไม่
บทที่ 9 ที่เมืองของคุณ ในช่วงเวลาปฏิบัติการ
เพื่อให้คุณสามารถเดินทางไปเข้าร่วมปฏิบัติการได้อย่างมีประสิทธิภาพ ที่เมืองของคุณยังมีกิจกรรมและภารกิจหลายอย่างที่ต้องทำ กิจกรรมและภารกิจต่างๆ นี้ เปิดโอกาสอย่างดีให้แก่นักกิจกรรมที่ไม่ได้เดินทางไปด้วยได้ร่วมทำบทบาทหน้าที่ ในขณะที่คุณวางแผนกิจกรรมและภารกิจเหล่านี้
บทที่ 10 เมื่อไปถึงเมืองที่มีปฏิบัติการ
และแล้ว คุณก็ไปอยู่ในที่ที่คุณอยากจะไป ในจังหวะเวลาที่คุณจะได้ทำอะไรก็ตามที่คุณตั้งใจมาทำ การหลีกเลี่ยงการก่อกวนของตำรวจหมายถึงการประพฤติตัวอย่างฉลาดและถูกกฎหมายดังที่จะได้อธิบายไว้ในส่วน “คำแนะนำเรื่องรถ” และ “คำแนะนำสำหรับคนเดินถนน” ข้างล่างนี้
บทที่ 11 กลับบ้าน หลังจากปฏิบัติการ
ออกจะเป็นเรื่องปกติที่เราจะนอนน้อยเกินไป หรือเครียดมากในระหว่างปฏิบัติการ และบ่อยครั้งที่เราไปอยู่ในเมืองที่ไม่คุ้น นอนในที่ที่ไม่คุ้น กินอาหารที่ไม่คุ้น และพบกับเพื่อนใหม่ๆ ที่เราไม่คุ้น เราอาจจะพยายามทำตัวให้มีประสิทธิภาพมากกว่าปกติเพราะว่าเดิมพันสูงกว่าปกติ
ภาคผนวก 1 การสังเกตการณ์ด้านกฎหมาย
(โดยกลุ่มจัสต์คอส ลอว์ คอลเล็คทีฟ) นิยามของการเป็นผู้สั […]
ภาคผนวก 2 ข้อมูลทางกฎหมายเมื่อเผชิญหน้ากับตำรวจ
(กลุ่มมิดไนท์ สเปเชียล ลอว์ คอลเล็กทีฟ) เมื่อคุณเผชิญหน […]
ภาคผนวก 3 แบบรายงานตำรวจประพฤติมิชอบ
(เอกสารส่วนตัวและมีเอกสิทธิไม่เปิดเผย)
ภาคผนวก 4 การจัดการแสดงเอกภาพในคุกหรือในศาล
การแสดงเอกภาพในคุกหรือในศาล เป็นการผสมผสานเทคนิคการไม่ให้ความร่วมมือ (Non cooperation) และการต่อรองแบบหมู่ ที่กลุ่มนักกิจกรรมอาจจะนำไปใช้เพื่อเป็นการดูแลกันและกันในระบบกฎหมาย จุดผกผันของการแสดงเอกภาพเกิดขึ้นได้ก็เพราะว่าคุกหรือว่าศาลนั้น ถ้าจะดำเนินการไปได้อย่างราบรื่นก็ต้องให้คนเซื่องหรือว่าง่าย คุกคาดหวังว่านักโทษจะยอมเข้าแถว
ภาคผนวก 5 ความรู้พื้นฐานเพื่อการปฐมพยาบาล
คิดไว้ล่วงหน้า ว่าอะไรบ้างที่จำเป็นต้องมีและต้องนำไป ต้องรู้ว่าน่าจะเกิดอะไรขึ้น รู้ว่าจะหาความช่วยเหลือได้ที่ไหน และคิดวิธีการที่จะติดต่อกับเพื่อนให้ได้ถ้าหากว่าเกิดพลัดหลงกัน
ภาคผนวก 6 การเขียนใบแถลงข่าว
นักข่าวพูดภาษาเพียงภาษาเดียว นั่นคือภาษาของพวกเขาเอง ถ้าคุณต้องการจะเข้าถึงพวกเขา คุณก็ต้องพูดภาษาของพวกเขา นั่นหมายความว่าใบแถลงข่าวของคุณต้องเลียนแบบรูปแบบและวิธีการเขียนแบบข่าว มันง่ายและตรงไปตรงมา และถ้าคุณไม่ใช้แบบนี้ ใบแถลงข่าวของคุณจะไม่เป็นผล ต่อไปนี้เป็นวิธีเขียน
ภาคผนวก 7 ใบระเบียน
ตารางใบระเบียน
ภาคผนวก 8 การหนุนช่วยภาวะเจ็บปวดฝังลึก
การทำปฏิบัติการทางสังคมไม่ใช่เรื่องง่าย ในการที่จะยืนหยัดอย่างแข็งแกร่งเพื่อโลก เพื่อเสรีภาพ และเพื่อสิทธิมนุษยชนในเวลาที่ยากลำบาก เรามักจะเผชิญกับความรุนแรง ที่ทำให้เจ็บปวด เราจำเป็นต้องรู้วิธีพยุงกันและกันไว้ ต้องรู้ถึงการตอบสนองแบบมนุษย์ของเราต่อภาวะเจ็บปวดฝังลึก
มีเรื่องให้คิดตัดสินใจมากมายก่อนจะเริ่มต้นออกเดินทางไปยังสถานที่ปฏิบัติการ เมื่อคุณอยู่ในที่ปฏิบัติการ ระดับความเครียดก็สูงมากอยู่แล้ว แต่ถ้าคุณเอาใจใส่กับเรื่องต่างๆ ต่อไปนี้ก่อนที่คุณจะจากบ้านจากเมือง คุณจะพบว่าตัวเองสามารถจดจ่ออยู่แต่เรื่องที่ว่าคุณมาร่วมปฏิบัติการนี้ทำไม
มีงานมากมายที่ต้องทำก่อนเพื่อให้การเดินทางเป็นไปได้ แต่ไม่ใช่ว่านักกิจกรรมคนที่จะเดินทางไปนั้นจะต้องทำเองทั้งหมด งานเหล่านี้เปิดโอกาสให้นักกิจกรรมคนอื่นที่ไม่ต้องการไป หรือไม่อาจเดินทางไปได้ สามารถมีบทบาทสำคัญ ขณะวางแผนงานหรือกิจกรรมแต่ละอย่างต่อไปนี้ ก็คิดถึงเพื่อนๆ คนที่จำเป็นต้องอยู่บ้านดูแลลูกๆ คนที่ลางานไม่ได้ คนสูงอายุ คนที่บาดเจ็บหรือป่วย คนเหล่านี้อาจจะมีเวลาและทรัพยากรพอที่จะช่วยภารกิจสำคัญที่บ้าน เช่นรับโทรศัพท์ วิเคราะห์ข่าว งานมวลชน ทำงานค้นคว้า เป็นต้น
เรามักจะแบ่งกันเป็นกลุ่มงานๆ (ดังรายการข้างล่างนี้) เพื่อที่จะทำงานจัดการพื้นฐานที่มีอยู่มากมาย แต่ละกลุ่มงานมักก็จะไปดูเว็บไซต์ของหน่วยงานต่างๆ ที่จัดการชุมนุมอยู่เสมอๆ
ลำดับเวลาการเตรียมการที่อยู่ท้ายบท จะช่วยคุณเริ่มต้นงานจัดการ ซึ่งประกอบกลุ่มงานดังนี้
- ใคร ที่ไหน การเดินทางและการสื่อสาร
- การจัดที่พัก
- การบอกทางและแผนที่
- การอบรม
- การระดมทุนและการประหยัดทุน
- แฟ้มข้อมูลการเดินทาง
คุณกำลังร้อนใจแล้วใช่ไหม คุณมีเวลาเหลืออีกแค่นิดเดียว หรือมีคนไม่กี่คนใช่ไหม ลองดูหัวข้อ “สิ่งสำคัญจริงๆ” ท้ายบทนี้
งานสำคัญด้านการจัดการอื่นๆ นอกจากนี้ มีรายละเอียดอยู่ในส่วนอื่นๆ ของคู่มือนี้แล้ว นั่นคือ
- “ปฏิบัติการให้ความรู้” องค์ประกอบที่สำคัญที่สุดอย่างหนึ่งของปฏิบัติการใดๆ ก็คือการให้การศึกษาแก่ชุมชน การจัดปฏิบัติการให้ความรู้ 2-3 สัปดาห์ก่อนหน้าปฏิบัติการหลัก จะแสดงความเป็นเอกภาพและจะสร้างผลกระทบทางสังคมให้มากที่สุด การจัดปฏิบัติการให้ความรู้นั้นทั้งถูกเงินและง่าย
- อย่าลืมปฏิบัติการ”เข้าหามวลชน” ก่อนที่คุณจะออกเดินทาง ในขณะที่คุณอยู่ที่ปฏิบัติการหลัก (โดยงานศิลป์ แผ่นพับ) และเมื่อคุณกลับมาแล้ว!
- สื่อมวลชน
- วางแผนจัด “ปฏิบัติการแสดงเอกภาพระดับท้องถิ่น” รูปแบบหนึ่งที่กิจกรรมแสดงเอกภาพระหว่างประเทศจำนวนมากนำมาใช้ก็คือ “ปฏิบัติการแสดงเอกภาพระดับท้องถิ่น” เป็นการแสดงการต่อต้านของเราที่เกิดขึ้นพร้อมๆ กัน และประสานงานกันไว้แล้ว มันเป็นเรื่องยอดเยี่ยมที่จะจัดปฏิบัติการคู่ขนานระดับท้องถิ่นในวันเดียวกับปฏิบัติการที่เกิดขึ้นในเมืองไกล
- “กฎหมาย” เรื่องนี้ค่อนข้างมีหลายประเด็น
ใคร/ที่ไหน/การเดินทาง/อุปกรณ์ติดต่อสื่อสาร
การอุทิศตัว … บางครั้งก็เราก็มีความยากลำบากที่จะอุทิศตัว คณะทำงานชุดนี้มีหน้าที่ที่จะทำให้คนอุทิศตัวจนถึงระดับที่จะไปร่วมปฏิบัติการ จะดีที่สุดที่ทีม “ใครและที่ไหน” จะเป็นทีมเดียวกับทีมการเดินทาง เพื่อที่ว่าจะเขาจะได้จัดจำนวนคนกับจำนวนที่นั่งได้ลงตัว เนื่องจากคณะทำงานนี้รับงานยากๆ เช่นการจัดตารางเวลา ชุมชนของเรามักจะยอมให้ทีมนี้มีอำนาจมากในการเสนอข้อแนะนำและตัดสินใจ จะดีที่สุดถ้าคนหนึ่งหรือสองคนจะเป็นคนรับเรื่องเวลาที่มีคนต้องการเข้าร่วมติดต่อสอบถามมา ทีมนี้จะติดตามข้อมูลต่อไปนี้
- อีเมล หมายเลขโทรศัพท์ของทุกๆ คนที่อาจจะเดินทางไป
- จังหวะเวลาการออกเดินทางไปและกลับ
- รถที่จะใช้ได้
- โทรศัพท์มือถือและวิทยุสื่อสารที่จะใช้ได้
น้อยครั้งนักที่กลุ่มของเราจะเดินทางด้วยเครื่องบินไปยังที่จัดปฏิบัติการ เพราะมันทำให้งบประมาณสูงขึ้นเกินกว่าที่คนส่วนใหญ่จะเอื้อมถึง เราจะขับรถตลอดคืน อัดกันอยู่ในรถ และกว่าเราจะไปถึงที่หมาย เราก็ทำความรู้จักกันและกันแล้ว และรู้สึกสะดวกที่จะอยู่ใกล้ชิดกัน และที่สำคัญที่สุด เราได้เรียนรู้ที่จะล้อเลียนตัวเองและล้อเลียนกันและกันแล้ว
เวลาที่จัดหารถ มีหลายเรื่องที่ต้องไม่ลืม เช่น เจ้าของรถยินดีที่จะให้คนอื่นขับรถของเขาหรือไม่ ถ้ารถเสีย ใครจะจ่ายค่าซ่อมรถ (แบ่งกันระหว่างเจ้าของรถและคนใช้รถหรือไม่) ใครจะรับผิดชอบค่าจอดรถ จะดีที่สุดถ้าแยกคิดเรื่องรถที่จะให้คนอื่นร่วมเดินทางไปด้วยออกจากเรื่องคนขับ และกระตุ้นให้เจ้าของรถคิดอย่างเดียวกัน เพราะเจ้าของรถอาจไม่ได้ขึ้นรถของตัวเองไป
บางครั้งก็อาจจะมีรถที่เช่าได้ในราคาถูก ซึ่งจะทำให้เราวางใจในเรื่องรถได้มากขึ้น แต่การเช่ารถก็มีข้อเสีย อย่างเช่นคนขับต้องมีอายุ 25 ปี การหาคนขับเพิ่มขึ้น (แม้ว่าอายุเกิน 25 ปี) ก็อาจจะทำให้เกิดต้นทุนสูงขึ้นทันที และการเช่ารถก็ต้องใช้บัตรเครดิต ซึ่งจะเป็นการเพิ่มภาระให้กับคนที่ใช้บัตร และยากที่จะคิดให้ตลอดว่ากลุ่มของคุณจะรับมือกับหนี้เป็นเงินพันๆ ดอลล่าร์ได้อย่างไร อย่างน้อยที่สุดคุณอาจจะลองคิดหาทางดูว่าคนในกลุ่มจะร่วมกันรับผิดชอบได้อย่างไรถ้าเกิดปัญหาขึ้นมา
ที่พัก
เมื่อเรียกร้องออกไปให้คนมาเข้าร่วมปฏิบัติการ ความหวังก็คือจะมีคนเดินทางมายังจุดหมายเพื่อเข้าร่วม ปกติแล้ว จะมีคนที่ยินดีให้ที่พักแก่นักเดินทางในขณะที่พวกเขาอยู่ในเมืองเพื่อร่วมประท้วง
- เริ่มต้นด้วยการถามคนในชุมชนของคุณ ใครมีเพื่อนหรือญาติในเมืองที่มีปฏิบัติการบ้าง พวกเขาจะยินดีให้ที่พักแก่คนสักสองสามคนเป็นเวลาสองสามวันได้หรือไม่
- ถ้าข้อแรกไม่ได้ผล ลองดูในเว็บไซต์ขององค์กรที่จัดในเมืองเจ้าภาพ ซึ่งเป็นแหล่งข้อมูลที่ดี บางทีเว็บไซต์นี้ จะมีข้อมูลเกี่ยวกับที่พัก หรืออาจจะมีแบบฟอร์มออนไลน์ที่คุณอาจจะเขียนขอที่พักไปด้วยก็ได้
- ถ้าทั้งหมดนี้ไม่ได้ผล คุณอาจจะต้องลองหาโรงแรมหรือบ้านพักราคาไม่แพง
- บางทีอาจจะมีลานกางเต็นท์ที่เครือสหายของคุณจะตั้งเต็นท์นอนก็ได้ แต่ก็ขึ้นอยู่กับว่าการประท้วงจัดขึ้นที่ไหน
- การพักในบ้านใครสักคนจะเป็นโอกาสที่ดีที่จะสร้างโลกที่คุณอยากจะเห็น จงทำอะไรดีๆ แก่คนใจดีที่ให้คุณพักที่บ้าน ทำอาหารเย็นให้เขา ทำความสะอาดห้องน้ำก่อนกลับ นำกระดาษชำระไปเอง เรื่องเล็กๆ น้อยๆ พวกนี้จะต่อความสัมพันธ์อีกยาวไกล
การบอกทางและแผนที่
มีสองเรื่อง โดยทั่วไปแล้ว ทั้งสองเรื่องนี้จะอยู่ในแฟ้มข้อมูลการเดินทาง (ดูรายละเอียดข้างล่าง) วิธีนี้จะทำให้ทุกๆ คนสามารถเข้าถึงข้อมูลนี้ได้ง่าย
- การไปถึงจุดหมาย: คนที่ไปทุกคนรู้หรือเปล่าว่าจะไปถึงจุดหมายได้อย่างไร และรถทุกคันมีแผนที่บอกทางหรือเปล่า คนที่มีบริการของสมาคมยานยนต์อเมริกา (American Automobile Association) จะได้รับแผนที่ที่เขาต้องการ 3 ชุด โดยไม่เสียเงิน ทั้งของรัฐ และเมืองที่จะไป ให้แน่ใจว่ารู้ทิศทางที่จะไปยังสถานที่ที่คุณจะพักด้วย
- การเดินทางภายในเมือง: ความสำคัญของการพกแผนที่ตลอดเวลาและศึกษาให้ถ่องแท้ก่อนออกเดินทางไม่ใช่เรื่องที่พูดเกินจริง มันจะช่วยให้คุณไม่ต้องเครียดหนักถ้าทุกคนมีความรู้เกี่ยวกับเมืองและสถานที่ในเมืองที่จะไปประท้วงกันก่อนจะไปถึงจริง มีที่สำคัญหลายๆ แห่งที่ต้องหมายจุดในแผนที่ อย่างเช่นศูนย์สื่อมวลชนอิสระ ตำแหน่งที่พัก จุดนัดพบ/ศูนย์ต้อนรับ ป้ายรถประจำทางหรือสถานีรถไฟ บางแห่งคุณจะยังหมายลงในแผนที่ไม่ได้จนกว่าคุณจะไปถึงปลายทาง แต่การรู้ตำแหน่งแห่งที่ในเมืองเป็นวิธีที่ดีที่จะช่วยให้คุณรู้สึกสะดวกและมีประสิทธิภาพ
การอบรม
โดยทั่วไปแล้ว ก่อนที่เราออกเดินทาง เราพยายามที่จะจัดชุดการอบรมขึ้นมา ซึ่งผลที่เกิดขึ้นก็คือชุมชนของเรา ทั้งนักกิจกรรมที่จะไปร่วมปฏิบัติการและที่ไม่ได้ไป มีความรู้ความสามารถเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ต่อไปนี้เป็นตัวอย่างของการอบรม
- การเป็นผู้สังเกตการณ์ด้านกฎหมาย
- รู้จักสิทธิของเรา
- ความปลอดภัยบนท้องถนน
- การไม่ใช้ความรุนแรง
ถ้าคุณสามารถไปถึงจุดหมายก่อนปฏิบัติการสองสามวัน มักจะมีการอบรมหัวข้อนี้และหัวข้ออื่นๆ จัดขึ้นซ้ำๆ ในช่วงหลายๆ วัน เพื่อปูทางไปสู่ปฏิบัติการ ดูเว็บไซต์ขององค์กรร่วมจัดก่อนที่คุณจะไปถึง และดูที่จุดนัดพบ/ศูนย์ต้อนรับเมื่อคุณไปถึงแล้ว จะมีข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเวลาและสถานที่ของการจัดอบรม
การระดมทุนและการประหยัดทุน
ยุทธศาสตร์การระดมทุนที่ดีที่สุดของเราก็คือการหลีกเลี่ยงการใช้เงิน การใช้รถที่ขอยืมหรือเช่ามา การพักในบ้าน ทำให้เราสามารถเดินทางได้โดยใช้เงินต่อคนเพียง 1,000 ดอลล่าร์หรือน้อยกว่านี้ เพื่อที่จะหาเงินมาสนับสนุนค่าใช้จ่ายเพื่อให้อยู่ในวิสัยที่จะเดินทางไปได้
เงินส่วนมากเราระดมได้จากการส่งหมวกเพื่อขอรับบริจาค ผ่านไปยังผู้เข้าร่วมฟังในปฏิบัติการให้ความรู้ กิจกรรมเข้าหามวลชนผ่านการศึกษาอย่างอื่น และการประชุมรายงานผลเมื่อกลับมาจากปฏิบัติการ และเรายังไปหาคนในท้องถิ่นที่สนับสนุนเรา พวกเขามักจะให้เงินเราสัก 25 หรือ 50 ดอลล่าร์เสมอๆ จากนั้นเราแบ่งเงินออกเท่าๆ กันให้กับทุกๆ คนที่ต้องการเงินสนับสนุน
อีกวิธีหนึ่งในการระดมทุนที่ค่อนข้างเร็วก็คือการจัดงานเลี้ยงดีๆ สักงานหนึ่งและขอให้ทุกคนจ่ายเงินก่อนผ่านประตู 5 ดอลล่าร์ ให้กับปฏิบัติการสำคัญที่นักกิจกรรมจะไปเข้าร่วม (แต่ต้องแน่ใจว่าคุณไม่ได้จ่ายเงินค่าจัดงานเลี้ยงมากเกินไป!) เว็บไซต์ของกองทุนโลกเพื่อสตรี (Global Fund for Women) ก็มีความคิดดีๆ เกี่ยวกับการระดมทุนรายย่อยด้วย
หลายๆ ครั้ง ในการวางแผนปฏิบัติการ ส่วนที่สาหัสที่สุดก็คือการระดมทุน ไม่ว่าคุณจะส่งคน 15 คนไปร่วมปฏิบัติการระดับมวลชนในเมืองอื่น วางแผนปฏิบัติการระดับท้องถิ่น จัดทำเอกสารแจก หรือปฏิบัติการอื่นใด ทั้งหมดนี้ต่างก็ต้องใช้เงิน ขนาดของกิจกรรม (เช่ารถตู้พาคนไปร่วมปฏิบัติการมวลชน หรือ พิมพ์เอกสารแจกเพื่อประชาสัมพันธ์งานของคุณ) จะตัดสินว่าเงินแค่ไหนที่คุณต้องการ และแน่นอนจำนวนเงินที่คุณต้องการจะกำหนดว่ายุทธศาตร์ใดที่คุณจะต้องใช้เพื่อให้ได้เงินมา
วิธีที่จะได้เงินมีอยู่มากมาย วิธีที่ง่ายที่สุดคือการจัดงานเลี้ยงและเชิญเพื่อนทุกคนมา ถ้าแต่ละคนควักเงินคนละสองสามดอลล่าร์ คุณก็อาจจะระดมทุนได้พอสมควร แต่ขอเตือนไว้ก่อน ไม่ใช่ทุกคนหรอกที่จะสมทบเงิน แต่ก็ยังคงดื่มเหล้าของคุณ เพราะถึงยังไงมันก็เป็นงานเลี้ยงนี่! ดังนั้นต้องทำการวิเคราะห์ต้นทุนกำไรเสียก่อน ถ้าคุณใช้เงิน 80 ดอลล่าร์ซื้อเหล้า และหาเงินได้เพียง 85 ดอลล่าร์ เท่ากับคุณได้จัดงานเลี้ยงที่สนุก ไม่ใช่งานระดมทุนที่ดี
วิธีง่ายๆ อีกวิธีหนึ่งที่จะระดมทุนก็คือการจัดงานแสดงเพื่อการกุศล งานแสดงเพื่อการกุศลนี้ดีมากเพราะจะปรากฏในสื่อหลากหลาย ดูเหมือนว่านักกิจกรรมจะมีเพื่อนที่เป็นนักดนตรี เพื่อนที่เป็นคนสร้างภาพยนตร์ เพื่อนที่เขียนบทกวี และเพื่อนที่มีความสามารถทางศิลปะในแขนงต่างๆ หลายครั้งที่เพื่อนๆ พวกนี้ไม่มีเงินสนับสนุนคุณ แต่ความสามารถของพวกเขามีทางช่วยให้องค์กรระดมทุนได้มากมาย ลองหาสถานที่ที่จะจัดงานให้กับคนเก่งๆ เหล่านี้ จัดการพวกเขาให้ลงตัว และงานก็จะเริ่มต้นขึ้นได้ การโฆษณาเป็นเงื่อนไขสำคัญของการระดมทุนในงานแสดงเพื่อการกุศล ถ้าประชาชนไม่รู้เรื่องการจัดงานของคุณ พวกเขาก็สนับสนุนคุณไม่ได้ จงไปจัดการให้ชุมชนของคุณไปแจกใบปลิว ติดโปสเตอร์รอบๆ เมือง ทำอะไรก็ตามที่คุณจะคิดออกที่จะทำให้คนมาสนใจงานแสดงของคุณ งานแสดงเช่นนี้มักจะเป็นเรื่องดี เพราะจะทำให้องค์กรของคุณและองค์กรอื่นๆ มาตั้งโต๊ะประชาสัมพันธ์ได้ ดังนั้นงานแสดงเช่นนี้จึงเป็นการให้การศึกษาด้วยเช่นกัน
ถ้าคุณเป็นนักศึกษา หรือมีนักศึกษามาทำงานกับคุณด้วย อาจารย์ในมหาวิทยาลัยหลายๆ ท่านซึ่งมีความเห็นอกเห็นใจมักจะเต็มใจให้การสนับสนุนทางการเงิน วิธีหนึ่งที่จะรวบรวมเงินสนับสนุนแบบนี้ ก็คือการเขียนจดหมายอธิบายสิ่งที่คุณกำลังจะทำ และเหตุผลที่องค์กรของคุณคิดว่าสำคัญที่ต้องให้คนไปเข้าร่วม เราพบว่าจดหมายต้องเขียนขึ้นโดยใช้หลัก “ข.อ.ง.” (เขียนให้อ่านง่าย) จดหมายที่ยาวเกินไปจะทำให้อาจารย์ทั้งหลายหมดความสนใจ และคุณอาจจะหมดโอกาสที่จะได้รับเงิน การไปยื่นจดหมายให้พวกเขาด้วยตัวเอง และอธิบายให้ฟัง จะเปิดโอกาสให้ถามคำถามและซักไซ้รายละเอียดที่พวกเขาเห็นว่าสำคัญ และจดหมายยังทำหน้าที่เตือนความจำอีกด้วย ยุทธวิธีเช่นนี้มีประโยชน์มากเพราะหลายครั้งมันได้สร้างความสัมพันธ์กับอาจารย์ที่คุณไม่ได้เรียนด้วย และอาจารย์ในมหาวิทยาลัยก็ยังเป็นแหล่งข้อมูลที่สำคัญ ซึ่งจะทำให้พวกเขาเป็นพันธมิตรที่วิเศษสุด
การเป็นส่วนหนึ่งขององค์กรนักศึกษาจะทำให้คุณขอเงินจากมหาวิทยาลัยได้ แต่ก็เป็นกระบวนการที่มีเล่ห์เหลี่ยมมากมาย ดังนั้นการรู้ว่ามหาวิทยาลัยของคุณทำงานอย่างไรจึงสำคัญ แต่ก็จงคิดถึงมันในแง่ที่เป็นแหล่งเงินเท่านั้น กฎข้อนี้ยังใช้ได้กับหน่วยงานอื่นๆ ที่อยู่ในเมืองของคุณด้วยเช่นกัน
การมีหัวศิลป์ก็เป็นทักษะที่มีประโยชน์เมื่อพูดถึงการระดมเงิน ถ้าคุณรู้วิธีการทำซิลค์สกรีน คุณก็อาจจะทำเสื้อยืดขายในงานแสดงเพื่อการกุศลหรือที่อื่นๆ ถ้าคุณทำงานถักนิตติ้งเก่ง ก็อาจจะถักผ้าพันคอที่ใส่เนื้อหางานของคุณไปด้วย ถ้าคุณวาดภาพได้ ก็ทำสติกเกอร์ขาย ใช้ทักษะอะไรก็ตามที่คุณมี การมีความคิดสร้างสรรค์จะทำให้งานหนักอย่างการระดมทุนสนุกสนานขึ้นมาอีกนิด
แฟ้มข้อมูลการเดินทาง
แฟ้มข้อมูลการเดินทางได้กลายเป็นอุปกรณ์ของโปรดอย่างหนึ่งของเราไปแล้ว คณะทำงานกลุ่มนี้รับผิดชอบในการรวบรวมข้อมูลจัดเป็นแฟ้มไว้สำหรับทุกๆ คนที่จะเดินทาง เรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญเราจึงให้พื้นที่เป็นพิเศษเพื่อที่จะให้คำแนะนำแก่คุณ
แฟ้มข้อมูล คือข้อมูลที่ทุกๆ คนที่เดินทางควรอ่านระหว่างทางไปยังปฏิบัติการ เราพบว่ามันเป็นเครื่องมือหนึ่งที่มีประโยชน์มากสำหรับการเดินทางของเรา ในแฟ้มนี้มีข้อมูลที่จำเป็นเพื่อให้เราเตรียมพร้อมออกสู่ท้องถนน ต่อไปนี้เป็นตัวอย่างสารบัญ
- คำแนะนำจากกลุ่มอื่นๆ จากประสบการณ์ในอดีต และข้อตกลงด้านความรับผิดชอบของกลุ่ม
- ข้อมูลที่สำคัญสุดยอด
- กรอบการทำงานของกลุ่มเครือสหายและการปฏิบัติการทางตรง
- ข้อมูลของเมืองที่จะไป
- กิจกรรมในรอบสัปดาห์นี้: การอบรม กิจกรรมด้านการศึกษา ปฏิบัติการ
- แผนที่
- กฎหมาย
- ประเด็นพูดกับสื่อ
- คำแนะนำด้านการปฐมพยาบาลสำหรับนักกิจกรรม
คำแนะนำจากประสบการณ์ในอดีตของกลุ่มอื่นๆและข้อตกลงด้านความรับผิดชอบของกลุ่ม: ในส่วนนี้จะรวมข้อควรจำในด้านสุขภาพ ความปลอดภัย การเตรียมตัว ประเด็นทางกฎหมาย อะไรที่ควรนำไปและไม่ควรนำไป โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้ากลุ่มของคุณได้ทำข้อตกลงอะไรกันบางอย่างก่อนออกเดินทาง ก็ควรใส่ไว้ในส่วนนี้ เพราะอาจจะมีคนอื่นเดินทางไปสมทบด้วยภายหลัง เรามีตัวอย่างให้ดูในภาคผนวก
ข้อมูลสำคัญสุดยอด: หมายเลขโทรศัพท์และที่อยู่ (ถ้าจำเป็น) ของ
- บ้านที่คุณจะไปพัก
- จุดนัดพบหรือศูนย์ต้อนรับ
- ที่ตั้งศูนย์อื่นๆ
- หมายเลขโทรศัพท์ที่เกี่ยวกับด้านกฎหมาย (ทีมกฎหมายของการปฏิบัติการ ผู้หนุนเสริมงานด้านกฎหมายภาคสนาม ผู้หนุนเสริมงานด้านกฎหมายในเมืองของคุณ)
- ศูนย์สื่อมวลชนอิสระ
- หมายเลขโทรศัพท์มือถือของกลุ่ม
เอกสารหน้าที่เป็นข้อมูลสำคัญสุดยอดนี้ บางทีอาจจะทำเป็นแบบที่สามารถฉีกออกมาจากแฟ้มได้ และพกใส่กระเป๋าเสื้อหรือกางเกงเอาไว้เพื่อหยิบใช้สะดวก ดังนั้นคุณไม่ควรอย่างยิ่งที่จะใส่ชื่อจริงลงในเอกสารแผ่นนี้ ให้ใช้ชื่อเล่นเท่านั้น
กรอบการทำงานของเครือสหายและการปฏิบัติการทางตรง: ที่จะให้ข้อมูลกรอบการทำงานว่าเครือสหายจะทำงานอย่างไร และโครงสร้างของปฏิบัติการจะมีหน้าตาเป็นอย่างไร โดยทั่วไปเราจะใส่ข้อมูลบางอย่างเกี่ยวกับกระบวนการลงมติเอกฉันท์ เครื่องมือติดต่อสื่อสาร และเครื่องมืออื่นๆ เกี่ยวกับวิธีการรับมือกับความรุนแรงส่วนบุคคล เข้าไปด้วย
ข้อมูลของเมืองที่จะไป: คุณควรจะรู้อะไรบ้างเกี่ยวกับประวัติของสถานที่ที่คุณกำลังเดินทางไป ในแง่ของเชื้อชาติ ชนชั้น การกดขี่ และการประท้วง บ่อยครั้งที่กลุ่มเจ้าภาพจะรวบรวมข้อมูลแบบนี้ไว้แล้ว และบางกลุ่มที่ทำหน้าที่ “สอดแนม” ก็ได้ทำรายงานไว้ด้วยเหมือนกัน เพื่อให้แก่คนต่างถิ่นไว้ใช้
กิจกรรมในรอบสัปดาห์นี้: จะใส่ข้อมูลให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้เกี่ยวกับกิจกรรมที่ได้วางแผนไว้ว่าจะจัดในช่วงสัปดาห์ เช่นการอบรม กิจกรรมด้านการศึกษา การเดินขบวนที่ได้รับอนุญาต การเชิญชวนให้เข้าร่วมปฏิบัติการจากกลุ่มต่างๆ เป็นต้น
แผนที่: จะมีแผนที่บอกทางระหว่างที่พักกับที่ที่คุณจะไป แผนที่ของเมือง และแผนที่เจาะเฉพาะพื้นที่ประท้วง แผนที่ของเมืองอาจจะฉีกออกมาได้และเก็บใส่กระเป๋าเสื้อหรือกางเกงรวมกับข้อมูลสำคัญสุดยอด นักกิจกรรมควรจะพกแผนที่ที่จะช่วยให้ตนเองกลับที่พักได้ และแผนที่แสดงถนนทุกสายในบริเวณประท้วงที่สามารถอ่านชื่อถนนได้ตลอดเวลา เพื่อให้คิดออกว่าตอนนี้อยู่ที่ไหนหากเกิดอะไรขึ้น และจะออกจากที่นั้นอย่างรวดเร็วได้อย่างไร
กฎหมาย: มีข้อมูล 2 ประเภท
(1) ข้อมูลทั่วไปเกี่ยวกับขั้นตอนทางกฎหมาย มีแหล่งข้อมูลในอินเตอร์เน็ตที่คุณสามารถพิมพ์ออกมาและเอาใส่แฟ้มข้อมูลได้ เช่น
- ข้อมูลทางกฎหมายเมื่อเผชิญกับตำรวจ (มีข้อมูลเกี่ยวกับการสอบสวน การกักตัว การค้น การจับกุม) (ดูภาคผนวก)
- แบบรายงานตำรวจประพฤติมิชอบ เพื่อช่วยในเรื่องคดีทางกฎหมายและชุมชน (ดูภาคผนวก)
- คำแนะนำเพื่อความเป็นเอกภาพในคุก (ดูภาคผนวก)
(2) ข้อมูลจำเพาะทางกฎหมาย เกี่ยวกับอะไรที่จะขึ้นในเมืองที่คุณกำลังจะไปประท้วง ในส่วนนี้ เราพยายามที่จะใส่ข้อมูลเกี่ยวกับเมืองให้เจาะจงมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ และข้อมูลนี้มักมีอยู่ในเว็บไซต์ขององค์กรร่วมจัดปฏิบัติการด้วย อย่างเช่น การสวมหน้ากากนั้นถูกหรือผิดกฎหมาย กฏหมายอะไรเกี่ยวข้องกับวิธีที่คุณจะค้ำ เสียบ หรือติดสัญลักษณ์ของคุณได้บ้าง จะใช้เสาไม้ได้ไหม ไม้ต้องหนาเท่าไร เป็นต้น แต่จงจำไว้ว่า ทันทีที่คุณอยู่ในกลุ่มคนขนาดใหญ่ ไม่ว่าอะไรที่คุณทำก็อาจจะถูกประกาศว่าผิดกฎหมายได้ทั้งนั้น ในเวลาเดียวกัน มันก็ไม่น่าจะเป็นไปได้ที่ตำรวจจะมาสนใจไยดีกับข้อกำหนดเกี่ยวกับหน้ากาก
ประเด็นพูดกับสื่อ: คุณจะถูกสื่อมวลชนเข้าหาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าคุณไม่ได้เตรียมตัวจะพูดกับพวกเขา ถ้าคุณท่องจำ “ประเด็นพูด” เอาไว้สักสองสามประเด็น ก็จะเป็นการเปิดโอกาสให้คุณได้ใช้ประโยชน์จากสื่อ แทนที่สื่อจะใช้ประโยชน์จากคุณ ยิ่งคุณพูดนานเท่าไร สื่อก็ยิ่งจะทำให้คุณดูโง่เท่านั้น ด้วยเหตุนี้ จึงเป็นการดีที่คุณจะยึดประโยคเด็ดๆ จากเอกสารประเด็นพูดของคุณเอาไว้อย่างเหนียวแน่น ซึ่งจะออกมาอย่างสวยงามที่สุดถ้าได้มีการเตรียมเขียนไว้ล่วงหน้า บางครั้งคุณอาจจะหาประเด็นพูดได้จากเว็บไซต์หรือปรับปรุงหลักการพื้นฐานบางอย่างของประเด็นพูดให้เหมาะกับสถานการณ์
การปฐมพยาบาล: เป็นไปได้ที่จะมีแพทย์บนท้องถนนในขณะที่มีปฏิบัติการ แต่อย่างไรก็ดี การรู้วิธีรับมือกับการปราบปรามไว้ก็เป็นประโยชน์ คุณควรมีความรู้พื้นฐานไว้ และแบล็กครอสเฮลท์คอลเล็คทีฟ ได้ทำคู่มือที่มีประโยชน์มากเอาไว้ในเว็บไซต์ http://www.blackcrosscollective.org/ บางส่วนได้ใส่ไว้ในภาคผนวกด้วย
ลำดับเวลาการเตรียมการ
จำไว้ว่า มีปฏิบัติการสำคัญ 4 เรื่องที่ต้องวางแผน นั่นคือ ปฏิบัติการให้ความรู้ บทบาทของกลุ่มของคุณในปฏิบัติการมวลชน ปฏิบัติการแสดงเอกภาพในระดับท้องถิ่น และการรายงานกลับสู่ชุมชน ต่อไปนี้คือลำดับเวลาสำหรับจัดการเรื่องต่างๆ อย่างเป็นระบบ
ประมาณ 8 สัปดาห์ก่อนปฏิบัติการมวลชน:
- จัดตั้งคณะทำงานต่างๆ
- เริ่มคุยเกี่ยวกับปฏิบัติการ
- เลือกวันที่จะจัดปฏิบัติการให้ความรู้ (ประมาณ 3 สัปดาห์ก่อนการปฏิบัติการ)
ประมาณ 7 สัปดาห์ก่อนปฏิบัติการมวลชน:
- คณะกรรมการปฏิบัติการให้ความรู้ทำงานเต็มพิกัด
- ลงรายละเอียดงานเข้าหามวลชนและการโฆษณา
- ลงรายละเอียดงานด้านสื่อมวลชน
ประมาณ 6 สัปดาห์ก่อนปฏิบัติการมวลชน:
- สถานที่จัดปฏิบัติการให้ความรู้ควรสรุปได้แล้ว
- การบรรยายช่วงต่างๆ ของปฏิบัติการให้ความรู้ควรสรุปได้แล้ว และเชิญผู้พูดได้แล้ว
- ทีมงานสื่อมวลชนและงานเข้าหามวลชนจัดทำโปสเตอร์ แผ่นพับและอื่นๆ
ประมาณ 5 สัปดาห์ก่อนปฏิบัติการมวลชน:
- กลุ่มที่ทำปฏิบัติการในท้องถิ่นเริ่มประชุม ได้แนวคิด แจ้งทีมสื่อมวลชนและทีมงานศิลป์ เพื่อที่จะเริ่มลงรายละเอียดงานเข้าหามวลชน
- ได้เวลาเตรียมหาแผนที่ ซึ่งจะได้ไม่ต้องทำกันในนาทีสุดท้าย
ประมาณ 4 สัปดาห์ก่อนปฏิบัติการมวลชน:
- ทุกๆ คนพุ่งความสนใจไปที่งานเข้าหามวลชนเพื่อแจ้งข่าวการจัดปฏิบัติการให้ความรู้ (โปสเตอร์ ใบปลิว อีเมล์ถึงทุกๆ คน คุยกับทุกๆ คนที่คุณเจอ ติดต่อกลุ่มท้องถิ่น เตือน เตือน และเตือน)
- เตรียมการสำหรับการบรรยายในปฏิบัติการให้ความรู้
ประมาณ 3 สัปดาห์ก่อนปฏิบัติการมวลชน:
- ทำปฏิบัติการให้ความรู้และระดมทุน
- ที่พักในเมืองที่จะทำปฏิบัติการควรจะสรุปได้แล้ว
- กลุ่มคนที่จะไปควรจะเริ่มประชุมเพื่อทำความรู้จักกัน และหารือกันว่าจะเข้าไปมีส่วนร่วมกับปฏิบัติการในลักษณะใด ความต้องการเกี่ยวกับงานศิลป์และแผ่นพับควรได้บอกกล่าวกับทีมงานศิลป์แล้ว
ประมาณ 2 สัปดาห์ก่อนปฏิบัติการมวลชน:
- ทีมทำข้อมูลการเดินทางเร่งงานเต็มที่ (ข้อมูลหลายอย่างยังไม่มีออกมาจนกว่าจะถึงจุดนี้)
- งานศิลป์และแผ่นพับที่จะนำไปใช้ที่ปฏิบัติการเริ่มต้นผลิตแล้ว
- เลือกวันที่จะจัดปฏิบัติการรายงานกลับสู่ชุมชน
ประมาณ 1 สัปดาห์ก่อนปฏิบัติการมวลชน และปฏิบัติการแสดงเอกภาพในท้องถิ่น:
- คณะทำงาน “ใคร/เมื่อไร” เริ่มมองออกว่าการเดินทางจะมีหน้าตาอย่างไร ในแง่ของจำนวนคนและอุปกรณ์
- ทีมงานจัดการที่จะจัดปฏิบัติการในท้องถิ่นเริ่มรวมตัวกัน
สัปดาห์ของการปฏิบัติการ
- ทีมสื่อมวลชนทำงานในเกียร์สูง
- โฆษณาการจัดงานรายงานกลับสู่ชุมชน
- ทีมหนุนเสริมด้านกฎหมายเข้าประจำหน้าที่
- ทำปฏิบัติการในท้องถิ่น
สัปดาห์ถัดจากการปฏิบัติการ
- การรายงานกลับสู่ชุมชนควรจะกำหนดวันว่าจะจัดหลังจากที่นักกิจกรรมกลับถึงบ้านแล้ว 3 วัน
- ทีมงานสื่อมวลชน ยังคงใส่เกียร์สูงทำงานวิเคราะห์ข่าวและตามงานอย่างต่อเนื่อง เขียนจดหมายถึงบรรณาธิการ เสนอให้มีการสัมภาษณ์นักกิจกรรมของท้องถิ่นที่เพิ่งจะกลับมา เป็นต้น
- งานแสดงเอกภาพในคุกยังคงทำต่อ
สิ่งสำคัญจริงๆ
แล้วตอนนี้ คุณไม่มีเวลามากพอ และ/หรือ ไม่มีคนมากพอที่จะช่วยให้พร้อมสำหรับปฏิบัติการใช่ไหม เรื่องที่สำคัญจริงๆ มีอะไรบ้าง
- ที่พัก – จัดการเรื่องนี้โดยทันทีเลย
- โทรศัพท์ไปยังหมายเลขที่บริการที่พัก ซึ่งเป็นหมายเลขโทรศัพท์หรืออีเมล์ที่แจ้งไว้ในเว็บไซต์ของปฏิบัติการ
- แผนที่และการบอกทาง
- แผนที่จากบ้านจนถึงเมืองที่จัดการประท้วง
- แผนที่แสดงถนนต่างๆ ของเมืองที่จัดการประท้วง
- ที่อยู่ของที่ที่จะพัก จุดนัดพบ ตำแหน่งที่จะทำปฏิบัติการหลักๆ
- แผนที่การขนส่งสาธารณะในเมืองที่จัดการประท้วง
- การจัดการด้านการขนส่ง
- ให้แน่ใจว่าเอกสารที่จำเป็นสำหรับรถและคนขับได้จัดเตรียมเรียบร้อยแล้ว
- ซ่อมไฟท้ายรถและอุปกรณ์เล็กๆ น้อยๆ อื่นๆ เพื่อให้แน่ใจว่าสภาพรถถูกต้องตามกฎหมาย
- ถ้าคุณใช้รถที่ขอยืมมา ให้นำจดหมายที่ระบุการอนุญาตให้ยืมรถ และมอบอำนาจให้ดำเนินการเพื่อให้ได้รถคืนมา หากถูกเจ้าหน้าที่ยึด
- ประเด็นพูด
- อะไรคือเรื่องที่คุณจะต้องพูดเวลาที่สื่อมวลชนยื่นไมโครโฟนใส่หน้าคุณ (พวกเขาทำแน่ เตรียมตัวไว้เถอะ)
- อะไรคือสารหลักๆ ของกลุ่มของคุณ
- อะไรคือประเด็นที่ตัวคุณเองต้องท่องเป็นคาถาประจำตัวเพื่อตอบสื่อมวลชน
- นำแว่นสายตาไปด้วย คอนแทกซ์เลนส์ใช้ไม่ดี สำหรับรายละเอียดเกี่ยวกับงานการแพทย์ ลองดูเว็บไซต์ขององค์กรแบล็กครอส
- จัดเตรียมการหนุนช่วยด้านกฎหมาย (ดูบทที่ 7)
- พิมพ์เอกสารสำคัญออกมาและนำไปอ่านออกเสียงให้ฟังกันระหว่างอยู่บนรถ
- เอกสารจากเว็บไซต์ที่จัดทำไว้สำหรับปฏิบัติการนี้
- เอกสารจากคู่มือเล่มนี้ที่ดูว่ามีประโยชน์ เช่นในส่วนที่ว่าด้วย “เมื่อคุณไปถึงเมืองที่จัดประท้วง” และ “กฎหมาย”
- คิดดูว่าคนใน (ขบวน) รถของคุณตั้งใจจะเป็นเครือสหายหรือไม่ หมายความว่าอย่างน้อยที่สุด ก็คิดดูว่า พวกเขาเต็มใจที่จะ
- แจ้งให้กลุ่มรู้อยู่เสมอว่ากำลังอยู่ที่จุดไหน
- ใช้ระบบบัดดี้ (จับกันเป็นคู่)
- รับผิดชอบต่อกลุ่ม
- มาร่วมการประชุมกลุ่ม
และนี่อาจจะหมายความถึง
- การวางแผนปฏิบัติการด้วยกัน (พิมพ์ใบวางแผนปฏิบัติการ (ดูบทที่ 10) ออกมา และถ่ายเอกสารไว้ คุณอาจจะทำมากกว่าหนึ่งปฏิบัติการ ดังนั้นถ่ายเอกสารไว้หลายๆ ชุด)
- อยู่รวมกลุ่มกันบนท้องถนน
แม้ว่าเราจะตัดสินใจเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ไว้ล่วงหน้าได้ยาก แต่ก็ควรพูดคุยกันเกี่ยวกับเรื่องต่อไปนี้ เพื่อที่ว่าความสนิทสนมผูกพันกันจะดึงดูดพรรคพวกเข้าหาเพื่อนๆ และกลุ่ม
- ความสนใจที่จะถูกจับกุม (ในกรณีที่คุณไม่ได้วางแผนเอาไว้ ให้อ่านส่วนที่ว่าด้วย “คุณไม่ได้วางแผนจะถูกจับ”)
- ปัญหาที่มาพร้อมการถูกจับ (การถูกคุมประพฤติ หมายจับ คดีลหุโทษ ความต้องการด้านหยูกยาประจำวัน จะถูกไล่ออกจากงานถ้าไม่กลับไปก่อนวันอังคาร และอื่นๆ)
- ระดับความเสี่ยงที่รับได้
- แต่งตั้งบทบาทสำคัญประจำวัน
- ผู้หนุนช่วยด้านกฎหมายในระดับท้องถิ่น (อยู่ในเขตสีเขียว)
- ผู้ประสานงานสื่อมวลชน (สำหรับแต่ละกลุ่มที่จะอยู่รวมกันบนท้องถนน)
- ผู้ไล่คนมาประชุม (ทำให้แน่ใจว่าทุกคนรู้เรื่องการประชุมและมาประชุม และทำให้การประชุมเริ่มต้นได้)
ตัวอย่างคำแนะนำจากประสบการณ์ในอดีตของกลุ่มอื่นๆ
คำแนะนำจากประสบการณ์ที่ชุมชนของเราเข้าร่วมในปฏิบัติการมวลชนที่ผ่านมา
- อย่าพกพาของต่อไปนี้ ไม่ว่าในรถหรือไว้กับตัว ตลอดการเดินทาง ได้แก่ยาผิดกฎหมาย มีดทุกชนิด (รวมถึงมีดพก ตะไบเล็บที่ทำด้วยโลหะ (ถ้าคุณพกกรรไกรตัดเล็บ ให้เอาแผ่นตะไบแหลมๆ ออก เชื่อหรือไม่ว่ามันถูกนับว่าเป็นอาวุธ) อะไรอื่นๆ ที่ดูเหมือนอาวุธ หรืออาจจะถูกหาว่าเป็นอาวุธ (ชะแลง หรือน้ำมันรถจำนวนมากเกินไป ก็ให้ระวังไว้ด้วย) กระป๋อง/ขวดเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่เปิดแล้ว
- ยาที่แพทย์สั่งที่ต้องนำไปด้วย ต้องอยู่ในบรรจุภัณฑ์เดิมของมันที่มาจากโรงงาน และต้องมีใบสั่งยาของแพทย์แนบอยู่ด้วย
- อย่าวางแผนจะไปซื้อของ ขอให้นำทุกสิ่งทุกอย่างไปให้พร้อม เมื่อถึงที่หมาย อย่าวางแผนจะไปซื้อยาสีฟัน ผ้าอนามัย อุปกรณ์ทำงานศิลปะ ยาทั้งที่แพทย์สั่งและที่ไปซื้อเอง ยากันแดด ให้นำขนมหรืออาหารในยามฉุกเฉินไปด้วยจากบ้าน คุณจะไม่มีเวลาวิ่งหาซื้อของหรอก
- ให้พกสิ่งต่อไปนี้ติดตัวอยู่ตลอดเวลา ยากันแดด อาหารยามฉุกเฉิน น้ำ ยาที่แพทย์สั่ง ปากกา 4 – 5 ด้าม (ถ้าได้ปากกาเคมีที่ลบไม่ออกและกันน้ำหลายๆ ขนาด ก็ยิ่งดี) คุณอาจไม่มีเวลาหาซื้ออาหาร และหยุดพักเพื่อกินอาหาร ขอให้ห่ออาหารกลางวันไปด้วย
- เวลาเพียงช่วงเดียวที่แต่ละคนจะได้อยู่คนเดียวตลอดทั้งการเดินทาง ก็คือเวลาเข้าห้องน้ำ อย่าไปที่ไหนคนเดียว จงติดต่อพูดคุยกันให้มากไว้ อย่าเที่ยวเดินไปไหนๆ แม้แต่สักนาทีเดียว ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก และมันจะทำให้คนพลัดจากกัน
- ทุกๆ วัน ใช้ปากกาเคมีที่ลบไม่ออก เขียนหมายเลขโทรศัพท์ของกลุ่ม ของทีมกฎหมาย และสายด่วนของสื่อมวลชนอิสระ และเก็บไว้ที่ไหนที่ไม่เปียกเหงื่อ ที่ท่อนแขนล่างก็ดี
- เมื่อไปถึงจุดหมาย ให้ไปที่จุดนัดพบ (บางทีก็เรียกศูนย์ต้อนรับ) โดยเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ในขณะที่อยู่ที่นั่น อย่าได้ทำแค่ “ไปดูซะหน่อย” คุณไปที่นั่นเพื่อที่จะดูว่าทางเลือกทั้งหมดของปฏิบัติการมีอะไรบ้าง และคุณก็อาจจะต้องการข้อมูลของปฏิบัติการที่คุณไม่สนใจ เพื่อที่ว่าจะนำเมนูรายการทั้งหมดไปแจ้งต่อคนในกลุ่มของคุณที่จะตามมาทีหลัง อาจจะใช้เวลาสองสามชั่วโมงที่จุดนัดพบ (และอาจจะได้เข้าร่วมการประชุมสภาโฆษกด้วย)
- โดยทั่วไปแล้ว อะไรก็ตามที่เริ่มต้นแต่เช้าที่สุดมักจะน่าสนใจที่สุด อย่าได้พลาดอะไรไปเพียงเพราะว่าคุณต้องการนอน คุณจะชินไปเอง คุณอาจจะได้นอนเพียง 1 – 2 ชั่วโมง ก่อนปฏิบัติการ อย่าวิตกไปเลย
- เรียกประชุมกลุ่มเครือสหายเพื่อตัดสินใจว่าปฏิบัติการอะไรที่เพื่อนๆ อยากเข้าร่วม การประชุมนี้อาจใช้เวลาหลายชั่วโมง มันต้องการเวลาที่จะหาทางตล่อมความต้องการและความกังวลของคนที่แตกต่างกันให้ลงตัวได้ คุณต้องยอมให้คนทำปฏิบัติการหลายๆ แบบ แต่ไม่มีใครต้องทำปฏิบัติการเพียงลำพัง และคุณจำเป็นต้องแบ่งหน้าที่ในการปฏิบัติการด้วย
- บทบาทในการปฏิบัติการ สมาชิกคนหนึ่งของกลุ่ม จะต้องประจำหน้าที่อย่างใดอย่างหนึ่งต่อไปนี้ ตลอดเวลา คนคนหนึ่งไม่ควรทำสองบทบาทในเวลาเดียว อาจเปลี่ยนทุกวันก็ได้เพื่อเป็นประสบการณ์
- ผู้ประสานงานสื่อมวลชน ใครคนหนึ่งต้องพร้อมที่จะพูดกับสื่อมวลชนเกี่ยวกับกลุ่ม ทำไมพวกคุณจึงมาที่นี่ และประเด็น
- ผู้หนุนเสริมด้านกฎหมาย คนคนนี้จำเป็นต้องอยู่ในพื้นที่ “สีเขียว” เกือบจะตลอดวันที่ทำหน้าที่ เขาจำเป็นต้องไปจากพื้นที่ทันทีที่ตำรวจเริ่มทำการจับกุมมวลชน หรือย้ายไปยังพื้นที่นักข่าว เขาจำเป็นต้องมีโทรศัพท์มือถือตลอดเวลา และต้องถือกุญแจรถสำรองหนึ่งชุดไว้ตลอดเวลาเพื่อให้พร้อมจะไปทันทีถ้าจำเป็นต้องออกจากพื้นที่โดยเร็ว เขาจำเป็นต้องรู้ว่ารถทั้งหมดจอดอยู่ที่ไหนกันบ้าง และต้องรู้ว่าบัตรประชาชนทุกใบเก็บอยู่ที่ไหน
- ผู้สื่อสาร คนคนนี้จะถือโทรศัพท์มือถือและวิทยุสื่อสาร เพื่อที่จะได้ติดต่อกับใครก็ตามที่มีวิทยุสื่อสารเครื่องอื่นอยู่ตลอดเวลา (บางครั้งกลุ่มก็แยกกันไป ทั้งโดยตั้งใจและไม่ตั้งใจ) ผู้สื่อสารต้องพยายามเก็บข้อมูลข่าวสารใดๆ ที่ส่งผ่านมาทางโทรโข่งหรือทางอื่นใด แต่ต้องคอยระวังพวกข่าวลือ (มักจะมีเยอะและมักจะผิดพลาด)
- ผู้อำนวยกลุ่ม คนคนนี้ไม่ควรใช้เวลาพูดโทรศัพท์หรือวิทยุสื่อสาร (นั่นเป็นหน้าที่ผู้สื่อสาร) ผู้ดูแลยุทธวิธีจะรับข้อมูลจากผู้สื่อสาร และช่วยให้กลุ่มตัดสินใจว่าจะทำอะไร ทำหน้าที่เหมือนผู้อำนวยกลุ่ม บางกลุ่มก็แต่งตั้งผู้ดูแลยุทธวิธีและให้เขาทำข้อเสนอ เมื่อผู้ดูแลยุทธวิธีต้องการให้กลุ่มทำการตัดสินใจแบบประชาธิปไตย เพื่อนๆ ก็ต้องให้ความสนใจและออกเสียง ผู้ดูแลยุทธวิธีต้องคอยจับตาดูและตรวจสอบให้แน่ใจว่ากลุ่มไม่ได้แยกจากกัน (แต่ทุกคนก็ต้องช่วยกันดูด้วย)
- ทุกๆ คนจำเป็นต้องพร้อมสำหรับสื่อมวลชน ต้องพร้อมเมื่อสื่อมวลชนยื่นไมโครโฟนใส่หน้าคุณและถามว่าคุณมาทำปฏิบัติการทำไม ทุกๆ คนต้องมีอะไรที่เข้าใจง่าย ชัดเจน มีพลัง และสั้นๆ ที่จะตอบว่าทำไมถึงมาอยู่ที่นั่น หลังจากนั้น ไม่ต้องลังเลที่จะแนะนำให้สื่อมวลชนไปหาใครก็ตามที่ทำหน้าที่ผู้ประสานงานสื่อมวลชนของกลุ่มในวันนั้น
- ในท้องถนน แต่ละคนต้องมีแผนที่ของเมืองและ “ข้อมูลสำคัญสุดยอด” ซึ่งอยู่ในหน้าแรกของแฟ้มข้อมูลตลอดเวลา ในขณะที่พวกเราแต่ละคนทำงานร่วมกันเป็นชุมชน เราไม่ต้องการจะคาดหวังให้ใครสักคนหนึ่งต้องดูแลของเหล่านี้ และมาพบภายหลังว่าความคาดหวังของเรานี้สร้างปัญหา บางครั้งเราก็แบ่งเป็นกลุ่มย่อย (หรือพลัดจากกัน) ด้วย สุดท้ายแล้ว เราจำต้องพร้อมสำหรับกรณีหลงทางที่ไม่น่าเกิดขึ้น แผนที่มีประโยชน์ไม่ใช่เพียงเพื่อคุณแก้ปัญหาการหลงทางเท่านั้น แต่เพื่อที่คุณจะตระหนักได้ว่าคุณอยู่ที่ไหน และกำลังจะไปไหน ความตระหนักเช่นนี้สำคัญ เพราะจะทำให้คุณเขียนอะไรที่ดูน่าเชื่อถือถึงเหตุการณ์อะไรก็ตามที่เกิดขึ้นหลังจากนี้ และสำคัญในกรณีที่คุณเป็นพยานหรือเป็นผู้สังเกตการณ์ด้านกฎหมายด้วย ในขณะที่คุณกำลังเดินขบวนอยู่ จงใส่ใจว่าคุณอยู่ที่ไหน ถ้าจะทำอย่างนี้ได้ คุณจำเป็นต้องรู้แผนผังของบริเวณที่ทำปฏิบัติการ และที่ตั้งของเป้าหมายการประท้วงไว้ก่อนแล้ว (เช่น อาคารไอเอ็มเอฟและธนาคารโลก) จงเป็นนักประท้วงที่มีข้อมูลพร้อม จงอย่าเป็นแกะในที่ประท้วง คุณไม่ต้องการที่จะอยู่ในสถานการณ์การพูดคุยอย่างนี้แน่
“นี่ คุณเห็นหรือเปล่าว่าเกิดอะไรขึ้นที่ถนนหมายเลข 6 แอล. น่ะ เรากำลังหาพยานอยู่”
“อืมม์ ไม่รู้สิ มีอะไรเกิดขึ้นเหรอ ตรงที่เราอยู่เมื่อกี้นะ”
“เหรอ แล้วคุณรู้ไหมว่าตอนไหนที่ตำรวจขี่ม้าไปเหยียบคนน่ะ”
“ฉันไม่เห็นม้า ที่เราอยู่เมื่อตะกี้นี้ พวกเขาขี่มอเตอร์ไซค์ และชนคนคนนี้ล้มลง”
“โห แย่มาก มีสื่อมวลชนอยู่ไหม”
“ไม่ คนส่วนมากที่นั่นหันหลังให้ และไม่มีสื่อ”
“เอ้อ แล้วเมื่อตะกี้คุณอยู่ที่ไหนน่ะ”
“ก็ไม่รู้สิ ตอนนั้นเรากำลังเดินขบวนอยู่”
คุณอาจจะอยู่ตรงกันข้ามกับสี่แยกเดียวกับที่คนคนนี้อยู่ หรือไม่คุณก็อยู่คนละที่ไปเลย จงรู้เสมอว่าคุณอยู่ที่ไหน!!!
ขณะอยู่ในรถ
- ในขณะที่เดินทางอยู่ในรถ ให้คิดตั้งชื่อกลุ่มเครือสหายของคุณ ชื่อนี้จะเป็นวิธีการในการติดต่อสื่อสารกับทีมหนุนเสริมด้านกฎหมายและกลุ่มเครือสหายอื่นๆ ในสภาโฆษก การตั้งชื่อทำให้การขับรถสนุกสนานขึ้น อ่านข้อมูลเกี่ยวกับกลุ่มเครือสหายที่อยู่ในแฟ้มประจำรถ ชื่อของกลุ่มคุณอาจจะใช่หรือไม่ใช่ชื่อที่คุณบอกกับสื่อมวลชน
- ทุกๆ คนควรต้องมี “ชื่อเล่น” นี่ไม่ใช่ ชื่อปลอม ชื่อสมมติ หรือชื่อแกล้งๆ ตั้ง (ทั้งหมดนี้ผิดกฎหมาย) แต่การมีชื่อเล่นไม่ผิดกฎหมาย ช่วยกันตั้งชื่อเล่นให้กันและกัน และจำเอาไว้ขณะอยู่ระหว่างการเดินทาง
- คุณกำลังเดินทางกันแบบชุมชน ดังนั้นที่สถานีบริการน้ำมัน จงลงจากรถมาช่วยทำงานที่ชุมชนต้องการ บ่อยครั้งที่การเช็ดกระจกรถ ตรวจดูน้ำมัน ตรวจดูลมยาง เอาขยะไปทิ้ง ตกเป็นหน้าที่ของคนที่ทำหน้าที่คนขับที่เหนื่อยน้อยที่สุด เจ้าของรถ เด็กผู้ชาย หรือคนที่มีจิตใจเห็นแก่ชุมชนมากที่สุด จงลงจากรถและช่วยงานพวกนี้ ถ้าคุณไม่รู้วิธีที่จะตรวจดูน้ำมัน นี่เป็นเวลาเหมาะที่จะหัวเราะและเรียนรู้
- ในแฟ้มข้อมูลนี้ มีแผนที่ของเมืองที่จะมีปฏิบัติการ ศึกษาแผนที่ก่อนที่คุณจะไปถึงเมืองนั้น! ทำความคุ้นเคยกับบริเวณที่จะมีปฏิบัติการโดยทั่วไป ถนนสายหลักบางสายว่าเรียงตามตัวเลขหรือตัวอักษร ด้านไหนเป็นด้านเหนือด้านใต้ เป็นต้น คุณจะนั่งบนรถนานจนจะงอกราก ดังนั้นจงใช้เวลาให้เป็นประโยชน์
- ประเมินความต้องการจะไปฉี่ของคุณทันทีที่คุณไปถึงสถานีบริการน้ำมัน แทนที่จะเป็นตอนที่รถกำลังจะออก
เกี่ยวกับกฎหมาย
- แม้ว่าคุณไม่ได้วางแผนจะถูกจับอย่าพกบัตรประชาชน (หรือบัตรใดๆที่มีชื่อคุณ) คุณอาจจะไม่ได้วางแผนจะถูกจับ แต่ถ้าคุณถูกจับโดยไม่คาดฝัน ก็เป็นไปได้ที่คุณจะถูกจับพร้อมกับคนอีกมาก ในสถานการณ์เช่นนี้ สิ่งที่ดีที่สุดก็คือการร่วมเป็นส่วนหนึ่งของ “การแสดงเอกภาพในคุก” ถ้าคุณพกบัตร คุณจะเลือกทำเช่นนี้ไม่ได้ แต่ถ้าคุณไม่พกบัตร คุณยังคงมีทางเลือกที่จะแจ้งชื่อตัวเอง ถ้าคุณถูกจับ คุณควรใช้ชื่อเล่นโดยทันทีกับคนที่ถูกจับคนอื่นๆ ในรถ ถ้าตำรวจถามชื่อ คุณก็ตอบว่าคุณขอปฏิเสธที่จะบอกชื่อ จากนั้นก็ใช้แต่ชื่อเล่นตลอดเวลาที่ถูกควบคุมตัว ทั้งในการโทรศัพท์ ในห้องขังและอื่นๆ
- บัตรประชาชนของทุกคนในกลุ่มควรเก็บไว้ด้วยกันในบ้าน ในที่ที่ผู้หนุนเสริมด้านกฎหมายรู้
- ขอย้ำอีกครั้งหนึ่ง แม้ว่าคุณไม่ได้วางแผนจะถูกจับ การแสดงเอกภาพในคุกเป็นสิ่งสำคัญที่ควรรู้เอาไว้ ทุกๆ คนควรมีความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับการแสดงเอกภาพในคุก ดังที่กล่าวไว้ในบทที่เกี่ยวกับกฎหมาย เพราะมันสำคัญเป็นพิเศษในสถานการณ์ที่มีการจับกุมโดยไม่คาดหมาย
การแพทย์
- ปัญหาด้านสุขภาพที่คุณน่าจะประสบมากที่สุดก็คืออาการขาดน้ำ จงพกน้ำไปด้วยตลอดเวลา
- มีโอกาสที่คุณจะถูกแก๊สน้ำตา เราขอแนะนำไม่ให้คุณสติแตกกับความเป็นไปได้นี้ เราขอให้คุณนำหน้ากากกันแก๊สไปด้วย เฉพาะกรณีที่คุณเป็นโรคหอบหืดหรืออะไรทำนองนี้เท่านั้น อย่าสวมคอนแท็กต์เลนส์ทันทีที่คุณไปถึงเมืองนั้น ใช้น้ำ (ที่คุณพกอยู่แล้วนั่นแหละ) ล้างจะดีที่สุด มันไม่เป็นอันตรายหรอกที่จะพกผ้าเช็ดหน้าผืนใหญ่ น้ำส้มสายชู หรือมะนาว นอกจากนี้แล้ว คำแนะนำของเพื่อนคนหนึ่งของเราก็คือ “ออกไปจนกว่าแก๊สจะสลายและคุณรู้สึกดีขึ้น แล้วก็กลับไปใหม่”
- อย่าวิ่ง ไม่ว่าเมื่อไรก็ตาม เพราะพฤติกรรมที่แสดงออกถึงความตื่นตระหนกนี้ อาจจะทำให้เกิดเหยียบกันได้ การเหยียบกันนี้ บ่อยครั้งเป็นอันตรายมากกว่าสิ่งที่พวกเขาวิ่งหนีมาเสียอีก ในสถานการณ์เช่นนี้ ให้ตะโกนใช้เสียงแหลมว่า “อย่าวิ่ง อย่าวิ่ง” หรือ “เดินสิ เดินสิ”
- ในที่ทำปฏิบัติการ จะมีเจ้าหน้าที่แพทย์ที่ผ่านการฝึกฝนอยู่ซึ่งจะสวมเสื้อผ้าที่จะบอกไว้อย่างชัดเจน ถ้าใครที่อยู่ใกล้คุณต้องการแพทย์ และคุณไม่เห็นว่ามีอยู่ในที่นั้น ก็ให้ตะโกนเรียกหมอ และคนอื่นก็จะช่วยเรียกต่อกันเป็นทอดๆ หรือมองหาใครที่ถือวิทยุสื่อสารและขอให้เขาเรียกให้
ในฐานะที่เป็นเครือสหาย คุณมี ความรับผิดชอบ ต่อขบวนการเคลื่อนไหวโดยรวม ในด้านพฤติกรรมของเพื่อนร่วมงานของคุณ นี่หมายรวมถึงการทำให้แน่ใจว่าทุกคนมีการเตรียมพร้อมที่จะรับมือกับสถานการณ์อย่างไม่ใช้ความรุนแรง ไม่มีใครถูกจับพร้อมกับยาเสพติดในระหว่างที่มีการจับกุมด้วยเหตุทางการเมือง และทุกคนพร้อมที่จะพูดอย่างชาญฉลาดกับสื่อมวลชน
จงจำว่า นี่เป็นโอกาสที่จะทำงานร่วมกันเป็นชุมชนการไปร่วมปฏิบัติการมวลชนเปิดโอกาสให้คุณอยู่ในโลกที่คุณสร้างขึ้นเอง แม้จะเป็นเพียงไม่กี่วัน นี่เป็นสิ่งที่โลกของเราควรจะเป็นภายหลังจากที่เราได้ทำลายระบบของการครอบงำที่ควบคุมเราอยู่ จงใช้เวลานี้ฝึกฝนวิธีการที่เราจะมีส่วนร่วมในชีวิตของกันและกันได้ แม้แต่ในขณะที่เรากำลังนอนอยู่สักสองชั่วโมงหลังจากขับรถมา 30 ชั่วโมง อัดกันมาที่เบาะหลังรถ หิวโซ แต่พยายามที่จะให้เสียงของเราได้รับฟังอย่างเป็นประชาธิปไตย โดยการเข้าไปมีส่วนร่วมในปฏิบัติการมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ในขณะที่พยายามเผชิญหน้ากับความกลัวของเราเอง และความอึดอัดที่มีใครต่อใครอยู่รอบตัว
ที่สำคัญที่สุด จงทำตัวให้สนุก ระวังกันและกัน และรักษาตัวให้ปลอดภัย
ผู้แปล: ลภาพรรณ ศุภมันตา
แปลจาก “mass action handbook: getting your community on the road and into the street”, http://www.uproot.info/actionhandbook/index.html
Photo by cody lannom on Unsplash